-
1 кискеч
1. сущ.1) резе́цырмау кискече — резе́ц прорезно́й
сырлау кискече — резе́ц резьбово́й
кыру кискече — резе́ц тока́рный
бульдозер кискече — резе́ц (нож) бульдо́зера
2) как второй компонент сложного слова -ре́зкасалам кискеч — соломоре́зка
3) реза́ксабан кискече — реза́к плу́га
итекче кискече — сапо́жный реза́к
2. прил.газ белән кискеч — тех. га́зовый реза́к
ре́жущийкискеч кораллар — ре́жущие инструме́нты
станокның кискеч өлеше — ре́жущая часть станка́
кискеч төрән — ре́жущий ле́мех; со́шник
-
2 затупить
сов.( что) үтмәсләү, үтмәсләндерү, кыршылдыру, йөзен кайтару; ( кискеч кораллар) очсызландыру, очын бетерү (мәс. карандашның) -
3 затупиться
сов.үтмәсләнү; йөзе кайту, кыршылу ( кискеч кораллар турында), очы бетү (мәс. карандаш турында)
См. также в других словарях:
үтү — ф. 1. Узу, кичү (җәяү, атта, машинада һ. б. ш.). күч. Нин. б. юлны, зур араны йөреп чыгу. күч. Нәр. б. күз алдында барган, күчкән сыман булу 2. Кемнең яки нәр. б. яныннан китү. Хәрәкәт итеп, кая да булса юнәлеп, артыңда калдыру 3. Берәр нәрсә аша … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге